யுத்தத்தின் இயல்பான சுழற்சி.

நான்காம் ஈழப்போர் மாவிலாற்றில் தொடங்கி சம்பூர் வாகரை வவுணதீவு கொக்கட்டிச்சோலை குடும்பிமலையூடாக வன்னிக்குள் கொண்டுசெல்லப்பட்டுவிட்டது என கொழும்பின் அனைத்துவட்டாரங்களும் வெகு சில மாதங்களுக்கு முன்னர் மார்தட்டிக்கொண்டன.

இதன் வழியாக வன்னிக்குள் முடக்கப்பட்டிருக்கும் புலிகளை முற்றாக அழித்தொழிப்பதற்காக நிகழ்ச்சி நிரலைக்கூட அவர்கள் வெளியிட்டும் இருந்தார்கள். இதன் உச்சமாக ஐந்து படையணிகள் (53,56,57,58,59 வது டிவிசன்கள்) வன்னிக்குள் புகுவதற்கு தயாராக இருப்பதாகவும் வெறும் 7200 ஏக்கர் நிலம்மட்டுமே புலிகளின் வசம் இருப்பதாகவும் சிறிலங்காவின் பாதுகாப்பு அமைச்சின் சார்பில் பேசவல்லராகிய அமைச்சர் கெகலிய ரம்புக்வெல தெரிவித்திருந்தார்.

ஆனால், கடந்த 20ம் திகதி இலங்கை ஒலிபரப்புக்கூட்டுத்தாபன காலைச்செய்தி அறிக்கையில் முதன்மைச் செய்தியோ வேறுவிதமாக இருந்தது. நாட்டின் பாதுகாப்புக்குறித்து பரப்பப்படும் கட்டுக்கதைகளை நம்பவேண்டாம் என மக்களை வேண்டிக்கொண்டதோடு தென்பகுதியின் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்த 8000; படையினர் ஈடுபடுத்தப்பட்டுள்ளதாகவும் மேலும் 2000 ஊர்காவற்படையினர் நியமிக்கபடவுள்ளதாகவும் அந்தச் செய்தியில் தெரிவிக்கப்பட்டது.

அரசு யுத்தத்தை வடக்கிற்குள் அதிலும் வன்னிக்குள் முடக்கிவிடுவதற்கு முயற்சித்தபோதும் யுத்தம் அம்பாறை, அம்பாந்தோட்டை, மொனறாகல வழியாக இப்போது இரத்தினபுரி மாவட்டத்திற்குள்ளும் பிரவேசித்து விட்டதாக தென்னிலங்கைத் தகவல்கள் தெரிவிக்கின்றன. இரத்திரனபுரி மாவட்டத்திற்குட்பட்ட உடவளவை வனச்சரணாலயம் ஆயுதபாணிகள் அங்கு மறைந்திருக்கலாம் என்ற அச்சத்தையடுத்து மூடப்பட்டுள்ளது.

கடந்த ஒக்டோபர் மாதம் மூடப்பட்ட யால வனச்சரணாலயம் மீளத்திறக்கப்பட்டதாக அறிவிக்கப்பட்டு ஒரு சில நாட்களுக்குள்ளேயே இந்த வனச்சரணாலயம் மூடப்பட்ட செய்தி வந்திருக்கிறது. மட்டுமன்றி மொனறாகலையின் சப்ரகமுவ மாகாண எல்லையை ஒட்டிய சில கிராமங்களிலிருந்து மக்கள் இடம்பெயர்ந்திருப்பதான தகவலும் வந்திருக்கிறது. படையினரும் அரச அதிகாரிகளும் எந்தளவுதான் மக்களை தைரியமூட்ட முயற்சித்தபோதும் அவர்கள் அவற்றை நம்பத்தயாராக இல்லை. தங்களுடைய கிராமங்களை ஒட்டிய காட்டுப்பகுதிகளுக்குள் ஆயுதபாணிகள் நடமாடுவதாகவும் அவர்களால் கொல்லப்பட்ட தமது சகாக்களின் சடலங்கள் அக்காடுகளுள் மேலும் கிடப்பதாகவும் கிராமவாசிகள் தெரிவிக்கிறார்கள். பிந்திக்கிடைத்த தகவலின் படி இவ்வாறான மேலும் மூன்ற சடலங்கள் கண்டெடுக்கப்பட்டுள்ளதாக தெரிவிக்கப்படுகிறது.

தனமல்வில பகுதியில் இடம்பெற்ற சம்பவங்கள் திருமகிந்த ராஜபக்சவின் அரசாங்கம் எதிர்கொள்கின்ற பாதுகாப்பு நெருக்கடிகளை அப்பட்டமாக வெளிக்காட்டியுள்ளன. குடந்த 16ம் திகதி புத்தள பகுதியில் இடம்பெற்ற மூன்று தாக்குதல் சம்பவங்களையடுத்து அப்பகுதியின் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்துவதற்காக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட 500 கிராமவாசிகளிற்கு துப்பாக்கிகளை வழங்குவதென அரசாங்கம் முடிவெடுத்துள்ளதாகவும் பாதுகாப்பு அமைச்சின் சிபார்சிற்கு அமைய ஜனாதிபதியால் இதற்கான உத்தரவுகள் பிறப்பிக்கப்பட்டுள்ளதாகவும௼br />? 16ம் திகதி இரவு செய்திகள் வெளியாயின.

18ம் திகதி காலை தனமன்வில காட்டுப்பகுதியில் துப்பாக்கிச்சூட்டுச்சத்தங்஼br />?ள் கேட்டதாக செய்திகள் தெரிவித்தன. அன்று மதியம் வெளியான தகவல்களின் படி முதன்நாள் இரவு அப்பகுதிக்காடுகளில் ஆயுதபாணிகளின் நடமாட்டம் இருப்பதாக அறியப்பட்டதையடுத்து ஊர்காவற்படையினருடன் இணைந்து தேடுதலில் ஈடுபட்ட ஆயுதம்தாங்கிய பொதுமக்கள் பத்துப்பேரும் ஊர்காவற்படையினர் ஒருவரும் ஆயுதபாணிகளின் துப்பாக்கிச்சூட்டில் பலியானதாகவும் காலையில் அப்பகுதிக்குச் சென்ற விசேட பொலிஸ் அணியொன்று கொல்லப்பட்டவர்களின் சடலங்களை மீட்டதாகவும் தெரியவந்தது.

இந்தத் தகவல்களை இராணுவ ரீதியாக பகுப்பாய்வு செய்யும் போது திரு.மகிந்த ராஜபக்சவின் அரசாங்கம் தென்னிலங்கையில் எதிர்கொள்ளும் பாதுகாப்பு நெருக்கடிகளின் தீவிரத்தன்மையை உய்த்துணரமுடியும். 16ம் திகதி காலை 7.30 மணிக்கு புத்தள மொனறாகல வீதியில் கிளேமோர் வெடித்தது. 18ம் திகதி இரவு 10.00 மணிக்கு தேடுதல் வேட்டையில் ஈடுபட்ட ஆயுதம் தாங்கிய பொதுமக்கள் கொல்லப்படுகின்றனர். இந்த இரண்டு சம்பவங்களிற்குமிடையில் 40 மணிநேரமே கழிந்திருந்தது.

ஆனால் புத்தள சம்பவம் கொழும்பிற்கு அறிவிக்கப்பட்டு, பாதுகாப்பு அமைச்சால் பொதுமக்களுக்கு துப்பாக்கி வழங்கப்படும் தீர்மானம் எடுக்கப்பட்டு, அது ஜனாதிபதிக்கு அறிவிக்கப்பட்டு அவரால் அங்கீகரிக்கப்பட்டு, 500 துப்பாக்கிகள் தனமன்விலப் பகுதிக்கு கொண்டுசெல்லப்பட்டு, அவை வழங்கப்படவேண்டிய பொதுமக்கள் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு, துப்பாக்கிகளை இயக்குவதற்கான பயிற்சிகள் அவர்களுக்கு வழங்கப்பட்டு,அவர்கள் நடவடிக்கையில் இறக்கப்பட்டு, அவர்களுள் முதல் தொகுதியனராகிய பத்துப்பேர் பலியாகி அவர்களடைய ஆயுதங்களும் பறிபோன, இந்த நீண்ட சம்பவத்தொடர் நிகழ்ந்தேற ஆக 40 மணிநேரம் மட்டுமே சென்றிருக்கிறது!

இதிலுள்ள மற்றொருவிடயம் காட்டுக்குள் நடமாடுவதாக அவதானிக்கப்பட்ட ஆயுததாரிகளைத் தேடுவதற்கு ஊர்காவற் படையினரும் முறையான பயிற்சிகள் எதுவுமற்ற சிலமணி நேரங்களிற்கு முன்னர்தான் கையிலே ஆயுதங்களைப் பெற்றிருந்த கிராமவாசிகளும் களமிறக்கப்பட்டமையாகும். காடுகளுக்குள் இறங்கி தீவிரதாக்குதல் முனைப்போடு செயற்படுகின்ற குறித்தாக்குதல் குழுவின் அங்கத்தவர்கள் நிச்சயமாக அதியுயர் பயிற்சிகளைப் பெற்றவர்களாகவே இருப்பார்கள் என்பது பகிரங்க இரகசியம்.

இவ்வாறானவர்களைத் தேடுவதற்கு அறவே பயிற்சிகளையோ அனுபவத்தையோ பெறாத கிராமவாசிகளை களமிறக்கியதென்பது ஒரு போர்க்குற்றம் போன்றதே. கிராமத்து மொழியில் சொல்வதாக இருந்தால் அவர்கள் திரு.மகிந்தவின் அரசாங்கத்தினால் கொல்லக்கொடுக்கப்பட்டார்கள்.

இவர்களது சடலங்களைத் தேடுவதற்குக் கூட அரசாங்கத்தால் ஒரு பொலிஸ்குழுவை மட்டுமே அனுப்பமுடிந்தது. உண்மையில் குறித்தஆயுதபாணிகளைத் தேடுவதற்கு காட்டுப்போர் முறையில் தேர்ந்த கொமாண்டோ துருப்புக்கள்தான் களமிறக்கப்பட்டிருக்கவேண்டு஼br />?்.

அவர்கள் இல்லாதபட்சத்தில் சிறப்புப் படையணியினரோ இராணுவத்தின் ஏனைய தீவிர பயிற்சிபெற்ற துருப்புக்களும் அல்லது குறைந்தபட்ச சிறப்பு அதிரடிப்படையினரோ அனுப்பப்பட்டிருக்கவேண்டும். இவர்ளுள் எந்தவொரு தரப்பையும் களமிறக்குவதற்கு முடியாதநிலையிலேயே திரு.மகிந்தவின் அரசு அவரது நேரடிப்பணிப்பின் பேரிலேயே பொதுமக்களின் கையிலே உரியபயிற்சிகள் எதையும் வழங்காமலேயே ஆயுதங்களை திணித்து காடுகளுக்குள் கலைத்துவிட்டுள்ளது. இதன் விளைவாக இவ்வாறான திடீர் ஆயுதபாணிகளான பத்துப் பொதுமக்கள் உயிரிழந்ததோடு அவர்களுக்கு வழங்கப்பட்ட ஆயுதங்களும் பறிகொடுக்கப்பட்டுள்ளன.

இவ்வளவு தீவிரமாக நிலைமை இறுகிவிட்டபின்னரும் கூட அரசாங்கத்திடம் கொல்லப்பட்டவர்களின் சடலங்களைத் தேடுவதற்கும் ஆயுதபாணிகளைப் பிடிப்பதற்குமென அனுப்புவதற்கு வெறும் பொலிஸ்படை மட்டுமே கைவசமிருந்தது. அவர்களால் கொல்லப்பட்டவர்களின் சடலங்களை கண்டெடுக்கமுடிந்ததே தவிர ஆயுதபாணிகளைத் தடந்தொடரவோ கண்டுபிடிக்கவோ கொல்லவோ முடியவில்லை. ஏனென்றால் அவர்கள் அந்தப்பணிக்குரியவர்கள் அல்ல. அவர்கள் பெற்ற பயிற்சியும் அதற்கானதல்ல, அவர்கள் வசம்இருக்கும் ஆயுதங்களும் அதற்கானவையல்ல.

இதனை தனமன்வில பகுதிமக்கள் நன்குணர்ந்திருக்கிறார்கள். எனவேதான் அரசாங்கமும் அதனுடைய அதிகாரிகளும் வழங்கிய எந்தவாக்குறுதிகளையும் நம்பாமல் தமது வாழிடங்களிலிருந்து இடம்பெயர்ந்து செல்கின்றனர். இவர்களுக்கு நம்பிக்கை ஊட்டும்முகமாகவே சிறிலங்கா ஒலிபரப்புக்கூட்டுத்தாபனத்த஼br />?ன் 20 ம் திகதிய காலைச் செய்தியறிக்கையில் அரசாங்கம் அவ்வாறு நீட்டிமுழக்கியிருந்தது.

கொழும்பின் பத்தி எழுத்தாளர் ஒருவர் நான்காம் ஈழப்போர் மிகுந்த செலவுகொண்டதாக இருக்கப்போகின்றது என்று எழுதுகிறார். ஏனென்றால் தனமன்வில சம்பவத்திற்குப் பின்னர் 2000 ஊர்காவல்படையினரை மேலதிகமாக ஆட்சேர்ப்பதற்கு திரு.மகிந்தராஜபக்சவின் அரசாங்கம் தீர்மானித்திருக்கிறது. இவர்களுக்கான சம்பளம் ஏனைய செலவுகள் ஆயுததளபாடங்கள் போன்ற பல்வேறுசெலவீனங்களை ஈடுசெய்ய பலநூறுகோடி ரூபாக்களை மேலதிகமாக செலவிடும் நிர்ப்பந்தம் அரசாங்கத்திற்கு ஏற்பட்டிருக்கிறது.

ஆனால் தாக்குதல்கள் தனமன்விலவோடு மட்டும் நின்றுவிடுமா?

இன்னுமொரு தாக்குதல் நடத்தப்படுகின்றபோது அந்தப்பகுதியில் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்துவதென்ற கோதாவில் இன்னும் எத்தனைபேர் ஆட்சேர்க்கப்படப்போகின்றனர்? அவர்களுக்கான செலவீனத்தை ஈடுசெய்ய எங்கிருந்து நிதியினை அரசாங்கம் திரட்டப்போகிறது? இவ்வாறு நிலைமை ஏற்பட்டபோதும் வன்னியின் மீதான தாக்குதல் நிறுத்தப்படமாட்டாது என இராணுவத் தளபதி ஜெனரல் பொன்சேகா சூளுரைத்திருக்கிறார் உண்மையில் அவர் இப்போது இவ்வாறு தெரிவிக்க நேர்ந்திருப்பதென்பதே களமுனைகளில் இருந்தும் பின்களங்களிலிருந்தும் குறிப்பிட்டளவு துருப்புக்களையாவது தென்பகுதிநோக்கி நகர்த்தவேண்டிய நிர்ப்பந்தம் அவருக்கு ஏற்பட்டிருக்கிறது என்பதன் வெளிப்பாடுதான்.

கடந்த சனிக்கிழமை அரச வானொலியின் செய்தியறிக்கையின்படி தனமன்வில காட்டுப்பகுதியில் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்துவதற்கென மட்டக்களப்பிலிருந்து விசேட அதிரடிப்படையின் இரண்டு அணிகள் மீளப்பெறப்பட்டிருக்கின்றன. இது தனியே மட்டக்களப்பிலிருந்து மட்டுமன்றி வடபோர் அரங்கிற்கும் பொருத்தமானதே. ஆகவேதான் ஜெனரல் பொன்சேகா மேற்கண்டவாறு தெரிவிக்க நேர்ந்திருக்கிறது.

திரு.மகிந்தராஜபக்ச யுத்தத்தை கிழக்கிலிருந்து வடக்கிற்கு நகர்த்த முற்பட்ட உத்தி மறுவழமாக யுத்தத்தை தென்னிலங்கையின் கிராமங்கள் தோறும் சேனைகள்தோறும் கொண்டுசென்று சேர்த்திருக்கிறது.

விளைவாக அதன் காடுகள்தோறும் சடலங்கள் கண்டெடுக்கப்படவும் மக்கள் இடம்பெயரவும் பாடசாலைகள் மூடப்படவும் நேர்ந்திருக்கிறது.
நன்றி - பு.சத்தியமூர்த்தி

ஒத்திசைவற்ற செயற்பாடுகளால் ஒன்றும் சாதிக்கவே முடியாது

இலங்கையில் மிக மோசமாக இடம்பெற்றுவரும் மனித உரிமை மீறல்களைத் தடுக்கும் முயற்சியில் சர்வதேச சமூகத்தின் செயற்பாடுகள் திருப்திதரக் கூடியனவாக அமையவில்லை என அமெரிக்காவைத் தளமாகக் கொண்டு இயங்கும் மனித உரிமைகள் கண்காணிப்பகம் விசனம் தெரிவித்திருக்கின்றது.

உலகளாவிய ரீதியில் மனித உரிமைகள் நிலைவரம் குறித்துத் தான் வெளியிட்ட ஆண்டறிக்கையிலேயே அந்த அமைப்பு இப்படி ஆதங்கம் வெளியிட்டிருக்கின்றது.
இலங்கையில் மனித உரிமைகள் நிலைமை மிக மிக மோசமடைந்து வருகிறது. ஆனால் அதனை ஒழுங்குபடுத்துவதற்கு சர்வதேசம் எடுக்கும் முயற்சிகள் மிக மெதுவானவையாகவும், ஒத்திசைவு இல்லாதவையாகவும் உள்ளன என்று அந்த அமைப்பு தெளிவாகச் சுட்டிக்காட்டியிருக்கின்றது.
தனி இறைமையுள்ள ஜனநாயக ரீதியில் தெரிவு செய்யப்பட்ட ஓர் அரசு என்று தன்னைக் கூறிக்கொண்டு, அந்தக் கவசத்தோடு இலங்கை அரசும் அரசுப் படைகளும் மேற்கொண்டுவரும் மனித உரிமை மீறல் நடவடிக்கைகளும் அரச பயங்கரவாதமும் சர்வதேச சமூகத்தால் சரியாகக் கண்டுகொள்ளப்படவில்லை என்பதே உண்மையாகும்.

ஓர் அரசுக் கட்டமைப்பு என்ற முகமூடிக் கவசத்துக்குள் நின்றுகொண்டு, கொழும்பு புரியும் அராஜகங்களையும், அரச பயங்கரவாதத்தையும் கட்டுப்படுத்தி, நெறிப்படுத்துவதில் சர்வதேச சமூகம் தவறிழைத்துள்ளது என்ற மனித உரிமைகள் கண்காணிப்பகத்தின் குற்றச்சாட்டு முழு அளவில் நியாயமானதே.
ஒழுங்குமுறை வரன்முறை தவறி இவ்வாறு மோசமான மனித உரிமை மீறல்களைப் புரியும் இலங்கை போன்ற ஒரு நாட்டுக்கான கட்டமைப்புக் கொண்டவற்றை ஒழுங்குபடுத்துவதில் சர்வதேச சமூகத்திடம் பல வழிமுறைகள் உண்டு.

ஆனால், இலங்கை விவகாரத்தில் அது கூட செயற்படுத்தப்படவில்லை என்பதுதான் இங்கு பாதிக்கப்படும் மக்களான தமிழர்களின் முழு ஆத்திரமும், ஆதங்கமுமாகும்.
இலங்கையின் மோசமான மனித உரிமை மீறல் போக்குக் குறித்து இலங்கைக்கு உதவும் இணைத் தலைமைகளின் கூட்டங்கள் அவ்வப்போது ஆராய்ந்தன.

அந்தப் பின்புலத்தில் "மிலேனியம் ஆண்டு அபிவிருத்தித் திட்டத்தின்' கீழ் இலங்கைக்கு உதவி வழங்குவதை நிறுத்தி அதன்மூலம் தனது உதவிப் பங்களிப்பை அமெரிக்கா குறைத்துக் கொண்டது.
அதேபோல, பிரிட்டனும் தனது சில உதவித் திட்டங்களை இலங்கைக்கு வழங்காமல் நிறுத்தியது.
ஐரோப்பிய ஒன்றிய நாடுகள் இலங்கைக்கு எதிராக ஐ.நா. மனித உரிமைகள் கவுன்ஸிலில் பிரேரணை கொண்டுவர முயன்றன.

இப்படிப் பல தரப்பிலும் முயற்சி எடுக்கப்பட்ட போதிலும், சில நாடுகள் இவ்வாறான சர்வதேச அரசியல் நிலைவரங்களை ஒட்டி, நியாயமாக நடப்பதை விடுத்து பக்கச் சார்பாக நடந்துகொண்டன. சர்வதேசக் குற்றச்சாட்டுகளுக்கு உள்ளாகும் தமது நட்பு நாட்டுக்கு எதிராக ஐ.நா. மன்றத் தடை வராமல் காப்பாற்றிக் காபந்து பண்ணும் செயற்பாட்டில் அவை ஈடுபட்டன.
இலங்கையில் மோசமான மனித உரிமை மீறல்களுக்காக அந்த நாட்டின் மீது பொருளாதாரத் தடைகளையோ அல்லது அவற்றை ஒத்த வேறு கட்டுப்பாடுகளையோ விதிக்க இலங்கைக்கு உதவும் நாடுகளின் இணைத்தலைமைகள் முயன்றன என்றும்
ஆனால் அமெரிக்கா, நோர்வே, ஐரோப்பிய ஒன்றியம் போன்ற நாடுகள் இவ்விடயத்தில் ஒத்துழைக்க முயன்ற போதிலும் மற்றொரு இணைத் தலைமையான ஜப்பான் அதில் இழுத்தடித்து குழப்பி வந்தது என்றும் கூறப்பட்டது.

இலங்கையில் இடம்பெறும் மனித உரிமை மீறல் விடயத்தை, இலங்கைக்கு உதவி வழங்கும் விடயத்துடன் தொடர்பு படுத்த முடியாது என்றும், உதவிகளை நிறுத்தினால் இலங்கை மக்கள் பாதிக்கப்பட்டுவிடுவர் என்பதால் அதனைச் செய்யமுடியாது என்ற சாரப்படவும் சில அறிவிப்புகள் அவ்வப்போது ஜப்பான் தரப்பிலிருந்து வெளிவரவும் தவறவில்லை.
இவ்வாறு இலங்கையில் மனித உரிமை மீறல் விடயங்களைக் கட்டுப்படுத்துவதற்காக எடுக்கப்பட வேண்டிய நடவடிக்கைகள் குறித்து உதவும் நாடுகளின் இணைத் தலைமைகள் இடையே ஒத்திசைவு ஏற்பட முடியாத போக்கே இதுவரை தென்பட்டது. எனவே, இவ்விவகாரத்தில் சர்வதேச சமூகத்தின் செயற்பாடு மெதுவாக மட்டும் அல்ல, ஒத்திசைவுடனும் அமையவில்லை என்ற மனித உரிமைகள் கண்காணிப்பகத்தின் குற்றச்சாட்டு நூற்றுக்கு நூறுவீதம் சரியானதே.
இப்போது நிலைமை எல்லை மீறி முழுப் போர்த் தீவிரத்துக்குள் இலங்கை அரசு குதித்து மனித உரிமை மீறல்களும் எல்லை கடந்துள்ள நிலையில் "ஒப்புக்குச் சப்பாணி' என்பது போல ஜப்பானிடம் இருந்து நழுவல், வழுவல் போக்கிலான எச்சரிக்கை அறிவிப்பு வருகின்றது.
அமைதி முயற்சிகளைப் புறந்தள்ளி, உதாசீனம் செய்து, ஒதுக்கி விட்டு, தமிழர் தாயகம் மீது முழு அளவிலான போர் என்பதைக் கொழும்பு ஐயந்திரிபறத் தெளிவுபடுத்தி, அதன் வழி முழு மூச்சாக நகரத் தொடங்கிய பின்னரும் கூட
"வன்முறைகள் தொடருமானால் நிதியுதவிகளை ஜப்பான் நிறுத்தும்' என்ற சாரப்பட, ஜப்பான் எச்சரிக்கை விடும் நிலையோடு பின்னடித்து நிற்பது நகைப்புக்கிடமானது.
இதற்கு மாற்றாக, நிதியுதவியை ஜப்பான் நிறுத்தியது என்ற விளைவுபூர்வமான பயன் விளையத்தக்க திட்டவட்டமான அறிவிப்பை விடுக்குமளவுக்காவது ஜப்பான் இச்சமயத்தில் முன்வந்திருக்குமானால் அது ஓரளவுக்கு நியாயமானதாக இருக்கும்.
ஆக, சர்வதேச சமூகத்தின் செயற்பாடு மெதுவாக மந்தமாக ஒத்திசைவற்றதாக தொடர்ந்து இருக்கும் வரை இலங்கையைச் சீரான தடத்துக்குத் திருப்பவே முடியாது என்பது தெளிவு.


thanks - Uthayan.com

சிறிலங்காவின் சுதந்திர நாளைத் துக்க நாளாகக் கொண்டு அவர்தம் நுகர்வுப் பொருள்களையும் புறக்கணிப்போம்

சுதந்திர வாழ்வென்பது நாட்டு மக்கள் அனைவரும் தமது ஜனநாயக உரிமைகளைச் சரிசமனாகப் பெற்று அமைதியாகவும் மகிழ்ச்சியாகவும் வாழ்தலேயாகும். இச்சுதந்திரமானது தமிழ் மக்களைக் கைவிட்டுப் போனநிலையில், எதிர்வரும் பெப்ரவரி 4 ஆம் திகதி சிறிலங்கா அரசானது, தனது 60 ஆவது சுதந்திர விழாவினை மிகவும் சிறப்பாகக் கொண்டாட இருக்கிறது.

பிரித்தானிய அரசு இலங்கையை விட்டு வெளியேறியபோது, அப்போது அவர்களுடன் செயற்பட்டுவந்த எமது தமிழ்த் தலைவர்கள், தக்க முறையில் எமக்குரிய ஆட்சியதிகாரங்களைப் பெற்றுக்கொள்ளத் தவறியமையால், இன்று எம்மினம் விபரிக்க முடியாத அளவிற்கு அவலத்தில் ஆழ்ந்துள்ளது.

காலம் காலமாக ஆண்டுவந்த சிங்கள ஆட்சியாளர்கள், தமிழர்களைப் புறக்கணித்ததுடன், நாட்டிலிருந்து அவர்களை இல்லாதொழிக்கும் நோக்கில்; பல்வேறுபட்ட தாக்கங்களை அவர்கள் மீது செலுத்தினார்கள். தந்தை செல்வாவைத் தலைவராகக் கொண்ட தமிழரசுக் கட்சியினரால் இவற்றிற்கான எதிர்ப்புப் போராட்டமாக அகிம்சை வழி பின்பற்றப்பட்டது. இப் பாதையும் வெற்றியளிக்காத நிலையிலேயே, அரசுக்கெதிரான நடவடிக்கையானது, எமது இளைஞர்களின் ஆயுதமேந்திய போராட்டமாக மாற்றம் பெற்றது.

இலங்கை சுதந்திரம் பெற்ற நாளிலிருந்து இன்று வரையான 60 ஆண்டுக்காலப் பகுதியில் தமிழ் மக்கள் அடைந்து வரும் துன்ப, துயரங்கள் அளப்பரியன. கிழக்கு மாகாணங்களிற் தமிழ் மக்கள் தமது சொந்த நிலங்களிலிருந்து காடையர்களாற் பலவந்தமாக அடித்துத் துரத்தப்பட்டு அகதிகளானார்கள். சிங்களவர்கள் குடியேற்றப்பட்டனர். அவர் தம் ஊர்ப் பெயர்களும் சிங்களப் பெயர்களாக மாற்றம் பெற்றன. விவசாய நிலங்கள் யாவும் அன்னியர் வசமாகின. தமிழர்களின் இதயபூமியாகிய மணலாறும் இக்கதியைப் பெற்று வெலிஓயா என மாற்றப்பட்டது.

கல்வியிற் தமிழ் மாணவர்களின் உயர்வினைக் கண்ட சிங்களம் மனம் பொறுக்காது தரப்படுத்தல் முறையை வெளிப்படுத்தியது. இதனாற் பல்கலைக் கழக அனுமதிகளைப் பெற்றுக் கொள்வதில் எம்மாணவர்கள் நன்கு பாதிக்கப்பட்டார்கள். வேலை வாய்ப்புக்களிற் தமிழர்கள் புறக்கணிக்கப் பட்டார்கள். சிங்கள மொழி அரச மொழியாக்கப்பட்டமையால் இவர்கள் மேலும் பின்னடைவுகளுக்கு ஆளானார்கள்.

மக்களோடு மக்களாக நின்று போராடிய எம்மிளைஞர்கள் சிங்கள அரசிற்கு மாத்திரமன்றி, இந்திய அரசிற்கும் சிம்ம சொப்பனமாக விளங்கினார்கள். இதன் பேறாகத் திம்புப் பேச்சு வார்த்தை, இலங்கை இந்திய ஒப்பம், அமைதிப்படை எனப் பாரதமும்; எமது போராட்டத்தினுள் நுழைந்து நன்கு மூக்குடைபட்டுச் சென்றது. ஓன்றன் பின் ஒன்றாக ஆட்சிக்கு வந்த தலைமைகள் சமாதானம், பேச்சுவாhத்தை, ஒப்பந்தம் எனப் பேசியவாறே வெளிநாடுகளிலிருந்து பெருந்தொகையான ஆயுதங்களைப் பெற்று எமது மக்களை அழித்தனர். பயங்கரவாதத்திற்கெதிரான போரென உலகெங்கும் பொய்புரட்டுப் புனைந்து, விடுதலைப் புலிகளுக்கெதிரான, பாதகமான விதத்திற் பரப்புரைகளை மேற்கொண்டு, அவர்களை இந்நாடுகள் தடை செய்யும்படியான நிலையை உருவாக்கினர். போர்ச் சமநிலையில் எமது வீரர்கள் உயர்ந்தபோது சமாதானம் எனக்கூறி, இக்கால இடைவெளிக்குள் அபிவிருத்தியென்ற போர்வையில் உலக நாடுகளிலிருந்தும் பெருந்தொகைப் பணத்தைப் பெற்று, உலகிலேயே தனது நாட்டு மக்களைக் கொல்லும் மாபெரும் பயங்கரவாத அரசாக, இன்று இச்சிங்கள தேசம் தனது பௌத்த, இனவாதக் கொள்கையைக் கடைப்பிடித்து வருகிறது. சுனாமி அழிவிற்கான புனரமைப்பு நிதிகள் வெளிநாடுகளிலிருந்து தாராளமாகக் கிடைத்த போதிலும் தமிழ்ப் பகுதிகள் புறக்கணிக்கப்பட்டன.

இன்றைய காலகட்டத்தில் என்றுமில்லாதவாறு இனவழிப்பு உச்சக் கட்டத்தை அடைந்துள்ளது. எதிரியின் குண்டு வீச்சினால் எமது தாயகமானது சிறிது சிறிதாக அழிக்கப்பட்டு வருகிறது. காணாமற்போதல், கடத்தல், கப்பம் அறவிடுதல், சிறைகளில் அடைத்தல், சித்திரவதைகள் போன்றன தாராளமாக இவ்வரசினால் நிறைவேற்றப்பட்டு வருகின்றன.

எமது நாட்டை வளம்படுத்த வேண்டிய எதிர்காலச் சந்ததியான, கல்வியெனும் பெரும் மூலதனத்தைக் கொண்ட, பல்கலைக்கழக மாணவர் தொட்டுச் சாதாரண வகுப்பிற் கற்கும் சிறார் வரை, மாணவ சமுதாயம் பெரும் அவல நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டுள்ளது. கிபீர் விமானங்களினாலும், கண்ணிவெடிகளாலும், மக்கள் குடியிருப்புக்களுடன், இம்மாணவர்களும் பாதிக்கப்படுகின்றனர்- கொல்லப்படுகின்றனர். செஞ்சோலை மாணவிகள், நாகர்கோவிற் பாடசாலை மாணவர்கள், நவம்பர் 27 இல் முதலுதவிப் பயிற்சி முடித்துத் திரும்பியபோது கொல்லப்பட்ட 6 சிறார்கள், தருமபுரத் தாக்ககுதலில் 3 மாணவர்கள் போன்றன இதற்கு எடுத்துக்காட்டாகும்.

இக்கட்டுரையைப் படைத்துக் கொண்டிருக்கும் இந்த நிமிடத்திலும் செய்தியொன்று கிடைக்கிறது. 'மன்னாரிற் தட்சணாமருதமடு என்னுமிடத்தில் பாடசாலை விட்டுப் பேரூந்திற் திரும்புகையில்;, ஆழ ஊடுருவும் அணியினரால் நடத்தப்பட்ட தாக்குதலில் 12 மாணவர் உட்படப் 18 பொதுமக்கள் உயிரிழப்பு" என்பதே அதுவாகும். இது இன்றைய சுதந்திர விழாவினைக் கொண்டாட இருக்கும் சிங்கள அரசின் தமிழர்களுக்கான பரிசாகும். ஓவ்வொரு ஆண்டுத் தொடக்கத்திலும் புத்தாண்டுப் பரிசாக இவ்வாறான அழிப்புக்களை ஆங்காங்கே ஏற்படுத்துதலும் அரசின் கொள்கையாகும்.

இக் கொலைகளிலிருந்து, சிங்கள தேசம் எவ்வாறான எதிர்ப்புணர்வுடன் தனது ஒவ்வொரு செயற்பாட்டையும் நடத்தி வருகிறது என்பதைப் புரிந்து கொள்ளலாம்.

எமது மக்களுக்கான பணிகளை மிகவும் முனைப்புடன் புரிந்து வந்த தமிழர்புனர்வாழ்வுக் கழகத்தின் பணியாட்களைக் கொன்றதுடன், அதன் செயற்பாடுகளையும் தடுத்து நிறுத்தினர். ஏ-9 பாதை முற்றாகத் தடை செய்யப்பட்டு வடபகுதி மக்களுக்கான போக்குவரத்தை இல்லாதொழித்து, அவர்களை ஏனைய பகுதிகளிலிருந்தும் பிரித்துத் தனிமைப்படுத்தி, அவாதம் வாழ்விடங்களையும் பாதுகாப்பு வலயம் என்னும் போர்வையிற் பறிமுதல் செய்துள்ளனர். பெரும் பொருளாதாரத் தடையை அவர்கள் மீது திணித்துப் பட்டினிச்சாவுகளுக்கு ஆளாக்கியுள்ளனர். பாடசாலையிற் கல்வி கற்கவேண்டிய மாணவர்கள் பாணுக்காக நாள் முழுவதும் வரிசையிற் காத்திருக்கும் பரிதாப நிலையேற்பட்டுள்ளது.

தமிழினப்பற்றாளர்கள், ஊடகவியலாளர்கள், பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள், அரச சார்பற்ற நிறுவனங்களின் பணியாளர்கள் என மக்கள் வகை தொகையின்றிக் கொல்லப் படுகின்றனர் அமைதிப் பேச்சு வார்த்தையென உலகெங்கும் சுற்றிவந்த அமைதிப் புறாவினைக் குண்டு போட்டுக் கொன்றதுடன், இன்று அதற்கான ஒப்பந்தத்தையும் இல்லாதொழித்தனர்.

கிழக்கு மாகாணத்திற்; பெருந் தொகையான மக்கள் இடம் பெயர்ந்து கொடும் பட்டினிச் சாவுகளுக்காளாகி, மழையிலும் வெயிலிலும் மரநிழல்களே தங்குமிடமாகத் தமது வாழ்வினைக் கழிக்கின்றனர். போர் நிறுத்த உடன்படிக்கையிலிருந்தும் அரசு விலகியதால் கண்காணிப்புக்குழுவினரும் நாட்டை விட்டு வெளியேறினர். இதன்பின்னர் அழிக்கப்படும் தமிழினத்தின் தொகையானது, கட்டுமீறிக் காணப்படுகிறது. அமைதிப் பேச்சுக் காலத்தில வெளிநாடுகளிடம் இருந்து குவித்த ஆயுதங்களின் பலத்தால் தமிழ்ப் பகுதிகளை நோக்கி நாலாபுறமும் தாக்குதல்கள் தொடுக்கப்பட்டு வருகின்றன.

இத்தகைய தாங்க முடியாத பெரும் கொடுமைகளுக்கும் அவலங்களுக்கும் மத்தியில் எம்மினத்தை மூழ்கவைத்து இனவழிப்புச் செய்துவரும் அரசானது, தமிழீழம் முழுவதும் தனக்கேயானதென்னும் எண்ணக் களிப்பில் தனது 60 ஆவது சுதந்திர நாளைக் கொண்டாட இருக்கிறது.

இந்த நிலையில் உலகெங்கும் பரந்து வாழும் தமிழர்களாகிய நாம் என்ன செய்யவேண்டும்? அன்றைய நாளைக் கரிநாளாக ஏற்று, வேலைத்தலங்கள் - பாடசாலைகளுக்குக் கறுப்பப் பட்டியணிந்து செல்லவேண்டும். நாம் நிலைகொண்டுள்ள நாடுகளின் பல்லின மக்களுக்கும், பிரித்தானிய அரசு கொடுத்துச் சென்ற சுதந்திரம் சிங்கள மக்களுக்கானதே அன்றித் தமிழர்களுக்கானதல்ல என்பதைத் தெரியப் படுத்தவேண்டும். எமது எதிர்ப்பினை வெளிப் படுத்து முகமாக இங்குள்ள மக்கள், மாணவர்கள் அணிதிரள்வதோடு, எமது பக்க நியாயங்களை இந்நாட்டு அரசுகளும் அறிந்துகொள்ள வழி செய்யவேண்டும்.

இதேவேளை எமக்கிருக்கும் மிக முக்கியமான பிறிதொரு புறக்கணிப்புப் போராட்டத்தினையும் நாமொவ்வொருவரும் கண்டிப்பாக இக் கொடும் நாளிலிருந்து பின்பற்றுவோமாக!

மேற்படி, எம்மினம் அழிக்கப்படுவதற்குக் கிடைக்கப்பெறும் பணத்தின் ஒரு பகுதியைச் சிறீலங்கா அரசு மறைமுகமாகப் புலம்பெயர்ந்து வாழும் எம்மிடமிருந்தும் பெற்றுக் கொள்கிறது. இது எவ்வாறு? அங்கிருந்து இறக்குமதி செய்யப்படும், நுகர்வுப் பொருட்கள் மூலமாகவும், அவர்தம் விமான சேவை வாயிலாகவும், வேறு பல இன்னோரன்ன வழிகளிலுமாகும். எம்மை அறியாமலே இம்மாபெரும் தவறிற்கு உடந்தையாக இருந்து வருகிறோம். எனவே நாம் இதுபற்றி ஆழமாகச் சிந்தித்துப் பார்க்கவேண்டும். எம்மக்களினதும், போராளிகள் - மாவீரர்களினதும் அளப்பரிய ஈகைகளினாற் சுகம்பெற்று வாழும்நாம் நன்மைதான் செய்யாவிடினும் தீமை செய்யாதிருப்போமாக! இங்குள்ள வியாபார நிலையங்களும் இப் பொருள்களுக்கு ஈடானவற்றை எமக்காதரவான நாடுகளிலிருந்து தருவிக்க வேண்டும்!

எம்மையெல்லாம் ஈன்றெடுத்த தமிழீழத் தாயவள், எதிரியால் நாற்புறமும் அழித்துச் சிதைக்கப்பட்டு வரும்போது, பிள்ளைகளாகிய நாம் இவற்றைச் சிந்திக்காது, வந்தேறு நாட்டின் சுக போகங்களைப் பெரிதென எண்ணி, இந்நாட்டு வாழ்வியலின் நிலையாமையை எண்ணிப்பாராது செயலாற்றும் நிலை மாறவேண்டும்!

எனவே எதிர்வரும் பெப்ருவரி 4 ஆம் நாளைக் கரிநாளாகக் கொண்டு அன்றைய நாளிலிருந்து மேற் குறிப்பிட்ட தீர்மானங்களுக்கு இசைந்து நடப்போமென உறுதியெடுப்போமாக!

-பவித்திரா (கனடா)-